Nieuw: De Menz

Opwarming van de aarde

Waar zijn we als mensen nou mee bezig? We voeren oorlogen, hebben ruzie, raken gedeprimeerd, eten te veel en te vet, zijn niet lief voor dieren, ontevreden over de Euro, en bovenop al dat menselijk geweld, doen we ook nog eens ons uiterste best om ons milieu zo snel mogelijk naar de tering te helpen!

‘Ow, nee’ hoor ik je alweer denken… ‘Hij gaat ‘t hebben over ‘t milieu…’ Nou, dat is een van de weinige onderwerpen die ik nog niet besproken heb, dus misschien… Ja… Maar toch nee…

Zal ik uitleggen waarom niet? Simpel… Iedereen die een mening over het milieu heeft, weet dat ‘t slecht gaat. Mensen die dat ontkennen, zijn struisvogeltactiek-deskundigen, en passen die kennis in de praktijk toe. Maar dan komt het andere uiterste: De mensen die zeggen dat wij mensen het milieu voor altijd zullen aantasten. Onze tonnen CO2, NH3, zware metalen, kernafval, de steeds verder uitgestookte bronnen van de aarde en de afvalberg zullen er op een dag voor zorgen dat deze planeet uit haar voegen barst. Toch?

Nee… ‘Wat? En net had je nog mooie woorden over struisvogelpolitiek enzo, en nu zeg je dat we de Aarde niet verkrachten?’ Klopt… Wat is dat toch voor arrogantie, die volgens mij alleen wij mensen bezitten, om te denken dat wij de Aarde wel even op de rand van de afgrond zullen brengen? De Aarde bestaat al miljoenen, nee, miljarden jaren. Er hebben heel wat dieren rondgelopen, die nu alweer duizenden jaren uitgestorven zijn. In de loop der eeuwen en millennia zijn er ook heel wat nieuwe dieren bijgekomen… En toen was hij daar: De Menz… Homo Sapiens… Enkele duizenden jaren geleden voor het eerst gezien… Enkele duizenden jaren geleden… Da’s niet veel, als je kijkt naar hoe oud de Aarde zelf al is… En in ‘t begin was de mens ook nog niet zo hoog ontwikkeld. Zeker, technisch gezien was hij de andere dieren op Aarde ver vooruit, maar de echte grote technische vooruitgang kwam pas enkele eeuwen geleden. De tijd, vanaf de uitvinding van de eerste vervuilende machine, tot nu, stelt significant geen donder voor, als je ‘t vergelijkt met de totale leeftijd van Moedertje Aarde.

En toch… We blijven denken dat wij de Aarde wel even om zeep kunnen helpen… Laat me je wakker maken uit die droom: DAT KAN NIET! Absoluut onmogelijk! ‘En wat als alle zuurstof op is? Of wanneer de temperatuur zover gestegen is, dat er geen leven meer mogelijk is op Aarde!?’ Ja, maar zelfs dan… Als alle zuurstof op is… Wat dan? Stel, dat binnen nu en 50 jaar alle zuurstof op onze planeet op is… Goed, over 15 jaar zullen er mensen aan gaan sterven… Ouderen, baby’s… Mensen met een longontsteking… Astmapatienten… Dat zijn de eersten… Die zullen een pijnlijke, en trage verstikkingsdood sterven… En na nog eens een paar jaar, moet bijna iedereen aan de zuurstoffles. Maarja, er zijn nog steeds mensen die geen geld hebben… Dus zuurstof kopen kunnen ze niet. Mensen in de 3e wereld, en de sloppenwijken zijn de volgende op de lijst: Voor hen is geen plaats, of beter, geen zuurstof meer, en ook zij sterven, kuchend en schuddend van de pijn.

En dan is ‘t toch eindelijk zover… Zelfs het laatste beetje zuurstof is niet meer voldoende: Alle mensen sterven uit… ‘En je zei net nog… Dat wij… De Aarde nooit… ‘ Precies… We kunnen de Aarde nooit naar de tering helpen… Want lang voordat wij de Aarde het hoekie om hebben geschopt, heeft Moeder Natuur allang ingegrepen. Voor een soort op deze Aarde, die uit is op totale overheersing van heel de Aarde, is geen plek. Moeder Natuur zal ‘t nooit zover laten komen dat wij winnen. Moeder Natuur is altijd op zoek naar evenwicht: Wanneer er in Nederland ongezond veel varkens, ongezond dicht op elkaar leven, is het alleen maar de vraag, niet of, maar wanneer de natuur ingrijpt… Hetzelfde geldt voor kippen, koeien, SARS, Aids, oorlog, Ebola en wat voor plagen hebben we de afgelopen jaren niet nog meer gehad?

We zouden de tekenen moeten zien… We zouden moeten zien dat we keihard op ons eigen uitsterven afstevenen… Laat daar maar ‘s een prins een fonds voor opzetten…

En dan zijn we dood… Weg, over en uit… En dan? Vrij simpel lijkt me… Binnen 10 jaar is alle vlakke bebouwing overwoekerd, door een bos van groen. Hier en daar schieten al bomen op. Binnen 50 jaar zijn praktisch alle gebouwen ingestort, en ze worden vrijwel direct ingenomen door groen. Kleine dieren, die hebben overleefd, worden grote populaties. Binnen 100 jaar is er van de Menz niets anders over, dan wat ruines, een paar grote brokken beton en metaal hier en daar. En dat was ‘t dan… De mens heeft op Aarde geen schijn van kans… We gaan er aan, en alles wordt dan beter…