Jippie! We mogen consessies doen

Tweede kamer

Woensdag 22 November was ‘t dan weer zover; Stemmen. Na weken vol cirus, politiek gekonkel, moddergevechten, stemwijzers, peilingen en Maurice de Hond had het gepeupel eindelijk zelf de kans om van zich te laten horen. En dat hebben ze geweten;

SP stoot door naar de top drie, met een bijna verdubbeling in zetels, Partij voor de vrijheid hoort, vanuit het niets, ineens bij de vijf grootste jongens, PvdA verliest (fors), VVD verliest (forser), CDA verliest, en maken samen ruimte voor de Partij voor de dieren, opkomend vanuit het nulpunt.

CU komt op zes zetels, fantastisch! Iedereen feliciteerd Rouw, en likt zich vast in. Want de kans is groot dat de CU zometeen bij de formaties een sleutelrol gaat spelen. In bijna ieder scenario voor een nieuwe regering komt de CU voor, om het plaatje compleet te maken. Of liever gezegd, om het getal van de volheid (in dit geval ‘slechts’ 75 of meer) rond te krijgen. Geert Wilders zou dat ook lukken, ware het niet dat geen van de grote jongens, en eigenlijk van de kleine jongens ook niet, met hem in één regering wil zitten. Geert vertegenwoordigd dan een half miljoen mensen, dat doet hij door minimaal één miljoen mensen het licht in de ogen niet te gunnen. Geen partij die zich daaraan waagt, want dat kon zich nog wel eens tegen hen keren. Zeker gezien het feit dat de opkomst onder allochtonen dit jaar een record was, en die trend zou zich zomaar ineens door kunnen zetten. – gevaarlijk gebied – dus…

CU it is then… De CU maakt de coalitie compleet. Coalitie blij, ze hebben tenslotte een meerderheid, CU blij, want ze kunnen eindelijk eens meeregeren, en het gepeupel blij, want de CU zal een stabiele partij blijken, waarmee eindelijk een einde zal of kan komen aan de herrie in de Haagse Keuken.

Maar… Moeten we er nou wel zo blij mee zijn, dat we gaan regeren? Misschien een domme vraag, want voor de meeste lijsttrekkers is regeren het enige dat telt, maar toch… Wordt je er zo blij van? Een groot staatshoofd zei het al eens: Power corrupts, abolute power corrupts absolutely. Misschien dat het niet moedwillig is, maar regeren betekent altijd consessies doen. Wie geen consessies doet, zal niet regeren. Wanneer de CU dus gaat regeren zullen stokpaardjes van de CU moeten worden opgegeven. De strijd tegen onchristelijke praktijken in Nederland zal moeten worden gestaakt, omwille van de eenheid in de regering. De grote coalitiepartijen zullen de CU heus wel dankbaar zijn voor dit offer, en een ministerpostje zal er dus wel inzitten, HOERA(?), maar is dat geen dooie, allang begraven, mus?

Dus even samenvattend… De CU gaat in de regering, moet omwille daarvan afstand doen van een aantal van hun speerpunten, en krijgt in ruil de verantwoordelijkheid over een ministerspostje. Wat feitelijk niets betekent, want de minister zal toch moeten dansen naar de pijpen van de grote coalitiepartijen. Over 4 jaar (of eerder, je weet het nooit) mogen we opnieuw naar de stembus, en zal een groot deel van de huidige CU kiezers overstappen naar het CDA; De CU is, net als het CDA, verworden tot een slap aftreksel van wat vroeger een christelijke partij was, maar dan zonder enige betekenis; Dan kun je net zo goed CDA stemmen. Een net zo groot deel zal afvallen en SGP stemmen, omdat de CU iedere vorm van christelijke politiek heeft moeten laten varen, in ruil voor regeringsdeelname, en er zijn genoeg mensen die daar niets van willen weten.

Dus over vier jaar komt de CU niet meer terug in de kamer, of misschien gehalveerd (opnieuw), en wat betekent dat nou? Als oppositiepartij heeft de CU grote invloed; De CU heeft in de afgelopen jaren veel moties ingediend die werden aangenomen. De CU heeft een tegengeluid laten horen aan de regering. De CU heeft, op genuanceerde manier, iets betekent voor Nederland. Wanneer de CU mee gaat doen met de grote jongens komt daar, vroeg of laat, een onvermijdelijk einde aan. De CU kan de regering geen tegengeluid meer laten horen, want ze zit nota bene zélf in de regering. Moties indienen? Veel te druk met regeren. Iets betekenen voor Nederland? Nu even niet! Zie je niet dat ik regeer?

Het devies van de CU voor de komende jaren zou moeten zijn, wat die van de SP al heel lang is geweest; Stem tegen, stem CU. Voor mij geen regeringsdeelname voor de CU, juist omdat ik het met haar eens ben.